ایمنی آینده تهران

در میان خطرات طبیعی که شهر تهران را تهدید می کند، زلزله اصلی ترین و مهم ترین آنها است. بیش از نیمی از مردم تهران در خانه های غیر مقاوم در برابر زلزله زندگی می کنند. مهم ترین معیار حاکم بر برنامه ریزی شهری، ایمنی است. هیچ طرحی در شهر تهران نمی تواند مشروعیت یابد بی آنکه سهم اصلی را در راهبردهای توسعه ای به بحران زلزله اختصاص داده باشد.  در برنامه های مقابله با زلزله، هدف اصلی تبدیل زلزله از بلا به «پدیده طبیعی» است. این هدف نیازمند پیش بینی اقدامات در سه دوره جداگانه پیشگیری، زمان بحران و دوره پس از حادثه است. برنامه ریزی های صورت گرفته در دستگاه های مسئول کشور عمدتاً به عملیات زمان بحران منعطف شده است. در صورتی که هدف اصلی، عمده ترین اقدامات را متوجه دوره پیشگیری می کند. بررسی قوانین جاری کشور حاکی از آن است که پرداختن به مسئله زلزله عمدتاً در حد هماهنگی دستگاه ها و بدون ضمانت اجرایی حداقلی است. اقدامات مؤثر پیشگیرانه نیازمند نوعی برنامه ریزی استراتژیک است که به صورت برنامه پایه و میان بخشی در وظایف جاری سازمان ها اثر جدی بر جاگذاشته و روش های کنترل و ارزیابی ویژه ای برای آن تدارک دیده شود. این مقاله به معرفی و پیشنهاد فرایند برنامه مذکور و طرح ضرورت های اجرا و اداره آن می پردازد.